vrijdag 20 april 2012
Bedankt voor alles
Via deze ongelooflijk onpersoonlijke, maar wel toepasselijke manier, bedankt voor alle feedback, Marco en Edo. Erg fijn dat ik mee mocht doen, als geen ICT-coördinator zijnde. Mijn certificaat heb ik goed ontvangen. Helaas dat de plicht riep en ik niet persoonlijk bij de afsluiting kon zijn...
dinsdag 10 april 2012
Ding 23 Slot
En toen... Was daar ineens het laatste ding. Aan de ene kant blij het gehaald te hebben, aan de andere kant jammer, omdat je nu zelf weer op zoek moet naar alle mooie pareltjes die er elke dag bij komen. Gelukkig ben ik nu volger van een blogger, die geregeld zulke pareltjes blogt, met dank aan Karel van Hienen.
Echte ontdekkingen vond ik Google Documents en Yurls. Heel handig om zo overzicht te houden, in lessen die ik geef, niet meer te hoeven onthouden waar ik wat gelaten heb. Wel jammer dat hij plaatjes niet goed accepteert. Yurls gebruik ik nu heel vaak als startpagina voor mijn les-zoekopdrachten. Kijken wat iemand anders al over dat onderwerp gevonden heeft. Jammer dat bij de wat oudere pagina's de links niet allemaal meer werken. Verder vond ik Bubbl.us en Prezi leuke programma's om met de kinderen uit te proberen en de dingen over Mediawijsheid vond ik erg interessant, omdat ik daar met mijn klas heel erg mee bezig ben.
Ik vond het erg inspirerend om op deze manier met het integreren van ICT bezig te zijn. Het 'verplichtte' je om er mee bezig te zijn, dit kan je natuurlijk zelf ook, het Internet afspeuren naar mooie dingen, maar je doet het niet. Zo mis je een heleboel moois, wat je goed in je onderwijspraktijk kunt gebruiken. Op dit moment ben ik nog geen ICT-coördinator bij ons op school, maar mocht Nienke ooit ander werk krijgen en ik haar taak overnemen, dan wil ik meer met collega's gaan delen, ik heb het nu sporadisch ook gedaan, programma's die ik tegen kwam en waarvan ik wist dat anderen daar ook veel aan zouden hebben.
Dat er veel op Internet te vinden is, dat weet ik natuurlijk wel, maar hoe geweldig veel tijd en energie anderen stoppen om je onderwijs net even mooier, leuker en interessanter te maken.... Je blijft hangen in de dingen die je zelf weet, mijn ogen zijn nu meer naar buiten mijn kaders gericht.
De hoeveelheid tijd die je met de dingen bezig was, heeft me vooral in het begin parten gespeeld. 4 uur voor 1 ding, alles proberen en ontdekken van de ontdekoefeningen en daarna ook nog eens wat nuttigs in je blog er over schrijven.... In latere dingen vond ik de hoeveelheid tijd die je kwijt was, beter in balans.
Praktijk en theorie kan wat mij betreft meer afgewisseld worden. Of een stukje theorie en praktijk in 1 ding. Praktijk kostte bij mij vaak veel meer tijd, en vaak zaten er meerdere praktijkonderdelen in 1 ding. Ook is het jammer dat je soms maar heel kort bij 1 ding stilstaat (maar dit is natuurlijk ook al bij de tussenevaluatie gezegd). Voordat je het goed onder de knie hebt, bijvoorbeeld enquêtes maken, is de week voorbij en ga je verder met je volgende ding.
En toen... was daar ineens het laatste stuk. 23 dingen was voor mij een uitdaging, de grootste, langste en meest omvattende cursus tot nu toe. Inspirerend, soms een moetje (vooral bij theoriedingen), maar iets waar ik zeker wat aan heb gehad. Bedankt voor alle feedback!
Echte ontdekkingen vond ik Google Documents en Yurls. Heel handig om zo overzicht te houden, in lessen die ik geef, niet meer te hoeven onthouden waar ik wat gelaten heb. Wel jammer dat hij plaatjes niet goed accepteert. Yurls gebruik ik nu heel vaak als startpagina voor mijn les-zoekopdrachten. Kijken wat iemand anders al over dat onderwerp gevonden heeft. Jammer dat bij de wat oudere pagina's de links niet allemaal meer werken. Verder vond ik Bubbl.us en Prezi leuke programma's om met de kinderen uit te proberen en de dingen over Mediawijsheid vond ik erg interessant, omdat ik daar met mijn klas heel erg mee bezig ben.
Ik vond het erg inspirerend om op deze manier met het integreren van ICT bezig te zijn. Het 'verplichtte' je om er mee bezig te zijn, dit kan je natuurlijk zelf ook, het Internet afspeuren naar mooie dingen, maar je doet het niet. Zo mis je een heleboel moois, wat je goed in je onderwijspraktijk kunt gebruiken. Op dit moment ben ik nog geen ICT-coördinator bij ons op school, maar mocht Nienke ooit ander werk krijgen en ik haar taak overnemen, dan wil ik meer met collega's gaan delen, ik heb het nu sporadisch ook gedaan, programma's die ik tegen kwam en waarvan ik wist dat anderen daar ook veel aan zouden hebben.
Dat er veel op Internet te vinden is, dat weet ik natuurlijk wel, maar hoe geweldig veel tijd en energie anderen stoppen om je onderwijs net even mooier, leuker en interessanter te maken.... Je blijft hangen in de dingen die je zelf weet, mijn ogen zijn nu meer naar buiten mijn kaders gericht.
De hoeveelheid tijd die je met de dingen bezig was, heeft me vooral in het begin parten gespeeld. 4 uur voor 1 ding, alles proberen en ontdekken van de ontdekoefeningen en daarna ook nog eens wat nuttigs in je blog er over schrijven.... In latere dingen vond ik de hoeveelheid tijd die je kwijt was, beter in balans.
Praktijk en theorie kan wat mij betreft meer afgewisseld worden. Of een stukje theorie en praktijk in 1 ding. Praktijk kostte bij mij vaak veel meer tijd, en vaak zaten er meerdere praktijkonderdelen in 1 ding. Ook is het jammer dat je soms maar heel kort bij 1 ding stilstaat (maar dit is natuurlijk ook al bij de tussenevaluatie gezegd). Voordat je het goed onder de knie hebt, bijvoorbeeld enquêtes maken, is de week voorbij en ga je verder met je volgende ding.
En toen... was daar ineens het laatste stuk. 23 dingen was voor mij een uitdaging, de grootste, langste en meest omvattende cursus tot nu toe. Inspirerend, soms een moetje (vooral bij theoriedingen), maar iets waar ik zeker wat aan heb gehad. Bedankt voor alle feedback!
donderdag 5 april 2012
Vrolijk Pasen namens groep 7 Octant
Tja, tweede is een beetje hard (eerste ook trouwens, zijn verder heel vredelievende kinderen), maar het verhaal heeft blijkbaar indruk gemaakt. Ze zijn ervan op de hoogte dat het einde niet helemaal klopt....
dinsdag 3 april 2012
Ding 22 Leraar 2.0
Als ik naar mezelf kijk, dan zie ik wel een leraar 2.0. Als de server of mijn digibord er een dagje uit ligt, is het voor mij heel moeilijk om mijn lessen goed voor te bereiden en te geven. Ik gebruik de computer voor al mijn voorbereidingen en mijn lessen, voor de ene les meer als gewoon bord, maar ik haal de filmpjes, foto's, spelletjes, Google Earth enzovoorts graag de klas in. Ik vind het leuk om de website van de klas bij te houden (helaas nog niet gelukt om dit stukje over te dragen aan de leerlingen van de klas) en op zoek te gaan naar interessante 'dingen' om wat ik aan de kinderen wil overdragen nog interessanter of makkelijker te maken. Maar ja, mij interesseert het, en ik heb verder 2 dingen mee (gehad): mijn vader die ook erg van de computers is, en mijn leeftijd. Ik ben er al redelijk mee opgegroeid.
Dit in tegenstelling tot meerdere van mijn collega's. Ben hen zie ik vaak de onmacht en de onzekerheid. Ze zijn er vaak niet mee opgegroeid en gaven al jaren les, voordat de wereld 2.0 hun werk overnam. Ze zijn bang dat als ze op een verkeerd knopje drukken, ze de computer aan gort helpen. En dit is helaas geen uitstervend ras, want ook sommige jongere collega's vinden die computers maar ondingen.
Wat is er dus nodig? Een ICT-coördinator op school die genoeg tijd krijgt om personeel te scholen en enthousiast te maken en die zich niet alleen hoeft bezig te houden met een nadelig punt van al die 2.0-apparaten: ze zijn relatief vaak niet te gebruiken. Hoeveel tijd er gaat zitten in het onderhoud en zorgen voor onderhoud van de computers en digiborden, tijd die anders aan andere dingen besteed zou kunnen worden. En waardoor anderen steeds meer er op vertrouwen dat alles het blijft doen, zodat ze al het moois ook vaker gaan gebruiken.
Wat moet een leerkracht kunnen? Het kunnen omgaan met en een inzicht hebben in computers en andere technische apparaten is handig, maar ik denk dat het wegnemen van de angst die sommigen nog steeds voor 2.0-apparaten hebben net zo'n punt is. Ga maar lekker lopen uitproberen en als het niet is wat je wil, begin je opnieuw.
De leerkracht is in 2020 zeker nog in beeld, maar ik denk wel in een meer coachende rol dan nu. Maar hoeveel van je lessen pas je niet aan, om het beter aan jouw leerlingenpopulatie aan te laten sluiten? Kan een computer dat vervangen? Pietje snapt de bewerking van een som niet, Klaasje heeft weinig inzicht. Kinderen hebben vragen over een onderwerp, willen dingen op een net andere manier nog een keer uitgelegd hebben. Kan een computer dat vervangen? Kinderen leren van en met elkaar, niet alleen rekenen en taal, maar ook sociale vaardigheden en sport. Kan een computer dat vervangen? Voorlopig ben ik niet zo bang voor mijn baan.
Dit in tegenstelling tot meerdere van mijn collega's. Ben hen zie ik vaak de onmacht en de onzekerheid. Ze zijn er vaak niet mee opgegroeid en gaven al jaren les, voordat de wereld 2.0 hun werk overnam. Ze zijn bang dat als ze op een verkeerd knopje drukken, ze de computer aan gort helpen. En dit is helaas geen uitstervend ras, want ook sommige jongere collega's vinden die computers maar ondingen.
Wat is er dus nodig? Een ICT-coördinator op school die genoeg tijd krijgt om personeel te scholen en enthousiast te maken en die zich niet alleen hoeft bezig te houden met een nadelig punt van al die 2.0-apparaten: ze zijn relatief vaak niet te gebruiken. Hoeveel tijd er gaat zitten in het onderhoud en zorgen voor onderhoud van de computers en digiborden, tijd die anders aan andere dingen besteed zou kunnen worden. En waardoor anderen steeds meer er op vertrouwen dat alles het blijft doen, zodat ze al het moois ook vaker gaan gebruiken.
Wat moet een leerkracht kunnen? Het kunnen omgaan met en een inzicht hebben in computers en andere technische apparaten is handig, maar ik denk dat het wegnemen van de angst die sommigen nog steeds voor 2.0-apparaten hebben net zo'n punt is. Ga maar lekker lopen uitproberen en als het niet is wat je wil, begin je opnieuw.
De leerkracht is in 2020 zeker nog in beeld, maar ik denk wel in een meer coachende rol dan nu. Maar hoeveel van je lessen pas je niet aan, om het beter aan jouw leerlingenpopulatie aan te laten sluiten? Kan een computer dat vervangen? Pietje snapt de bewerking van een som niet, Klaasje heeft weinig inzicht. Kinderen hebben vragen over een onderwerp, willen dingen op een net andere manier nog een keer uitgelegd hebben. Kan een computer dat vervangen? Kinderen leren van en met elkaar, niet alleen rekenen en taal, maar ook sociale vaardigheden en sport. Kan een computer dat vervangen? Voorlopig ben ik niet zo bang voor mijn baan.
Ding 21 Protocol
Ontdekoefening: zoek de school op internet. Wat vinden wij dan? Natuurlijk de schoolwebsite en verder alles rond onze huisvestingsproblemen. Ook de rapporten van de inspectiedienst en meer van dat soort dingen. Op Youtube een filmpje over de musical, verder weinig bijzonders, behalve een site met een telefoonnummer dat ik nog nooit heb gezien.
Als gewone leerkracht en geen ICT-coördinator zat ik me flink achter mijn oren te krabben, of wij wel een protocol op school hebben rondom ICT, internetgebruik of mediawijsheid. Volgens betrouwbare bron (lees onze ICT-coordinator) niet, dus misschien is het een idee om de tip van Marco te volgen en een mediacoach in te schakelen..... Zonder protocol kan een school naar mijn idee niet, ICT is voor velen nog steeds eng en iets extra's, maar ik denk dat het niet meer weg te denken is, we er steeds meer mee te maken hebben, en dan kun je er beter van te voren over nagedacht hebben.
Als gewone leerkracht en geen ICT-coördinator zat ik me flink achter mijn oren te krabben, of wij wel een protocol op school hebben rondom ICT, internetgebruik of mediawijsheid. Volgens betrouwbare bron (lees onze ICT-coordinator) niet, dus misschien is het een idee om de tip van Marco te volgen en een mediacoach in te schakelen..... Zonder protocol kan een school naar mijn idee niet, ICT is voor velen nog steeds eng en iets extra's, maar ik denk dat het niet meer weg te denken is, we er steeds meer mee te maken hebben, en dan kun je er beter van te voren over nagedacht hebben.
zaterdag 31 maart 2012
Ding 20 Begeleiding
Met 'mijn' kinderen heb ik af en toe een discussie. Vooral op dagen dat er een film uitgekozen mag worden, zoals bij Kerst, Sinterklaas of de verjaardag van juf. Kinderen mogen dan een film meenemen. Aangezien ik een groep 7 heb, mogen dat alleen films zijn die nog ònder de categorie 12 en ouder zitten. En daar zijn veel kinderen het niet mee eens. Want thuis mogen ze ze wel kijken, zelfs naar films die geschikt zijn voor 16 jaar en ouder. Ik had vorig jaar een groep 8, met een clubje kinderen die een Saw-nacht hadden georganiseerd. Ik weet niet of je die Sawfilms wel eens gezien hebt, maar ik word daar met mijn 30 jaar lichtelijk onpasselijk van. Dus vind ik het op zijn zachts gezegd opmerkelijk, dat kinderen van 11 en 12 jaar thuis naar dit soort films mogen kijken. Of ben ik dan bekrompen?
Deze discussie is ook een groot issue op Mediaopvoeding. En ook daar vind je natuurlijk de verschillende meningen, in de schaal van: mijn kind van 5 mag Call of Duty spelen, want het zal wel meevallen, tot mensen die denken dat hun kind morgen met een bazooka hun huis aan gort knalt als het the Smurfs Village heeft gespeeld. Het blijft een moeilijk probleem, want de leeftijdscategorieën zijn er niet voor niets, zowel voor spelletjes als voor films. Aan de andere kant vind ik ook dat je naar je kind zelf moet kijken, welk effect verwacht je? Aangezien ik met een grote groep kinderen te maken heeft, gebruik ik dus de leeftijdswijzer op spellen en films.
Of ik MyBee aan ouders zou aanraden? Nee, hoewel dat misschien tegenstrijdig klinkt met mijn mening over leeftijdswijzers. Het nadeel van zo'n filter vind ik, dat kinderen niet leren dát ze op verkeerde sites terecht kunnen komen. Ik denk dat kinderen er meer aan hebben dat ze leren wat te doen, als je bijvoorbeeld op een pornosite uitkomt. Als je daar nooit mee hebt leren omgaan, schrik je je rot als je in de brugklas ineens wel alle sites getoond krijgt wanneer je iets zoekt. Ik denk dat MyBee te beperkt is, het lijkt mij heel lastig als organisatie om elke site te classificeren op wel of niet geschikt. En missen kinderen dus een heleboel, wat misschien wel heel bruikbaar is.
Deze discussie is ook een groot issue op Mediaopvoeding. En ook daar vind je natuurlijk de verschillende meningen, in de schaal van: mijn kind van 5 mag Call of Duty spelen, want het zal wel meevallen, tot mensen die denken dat hun kind morgen met een bazooka hun huis aan gort knalt als het the Smurfs Village heeft gespeeld. Het blijft een moeilijk probleem, want de leeftijdscategorieën zijn er niet voor niets, zowel voor spelletjes als voor films. Aan de andere kant vind ik ook dat je naar je kind zelf moet kijken, welk effect verwacht je? Aangezien ik met een grote groep kinderen te maken heeft, gebruik ik dus de leeftijdswijzer op spellen en films.
Of ik MyBee aan ouders zou aanraden? Nee, hoewel dat misschien tegenstrijdig klinkt met mijn mening over leeftijdswijzers. Het nadeel van zo'n filter vind ik, dat kinderen niet leren dát ze op verkeerde sites terecht kunnen komen. Ik denk dat kinderen er meer aan hebben dat ze leren wat te doen, als je bijvoorbeeld op een pornosite uitkomt. Als je daar nooit mee hebt leren omgaan, schrik je je rot als je in de brugklas ineens wel alle sites getoond krijgt wanneer je iets zoekt. Ik denk dat MyBee te beperkt is, het lijkt mij heel lastig als organisatie om elke site te classificeren op wel of niet geschikt. En missen kinderen dus een heleboel, wat misschien wel heel bruikbaar is.
Ding 19 Integreren
Als ik terug kijk naar mijn bevindingen en meningen over mediawijsheid, dan is daar niet zo heel veel veranderd. Ik ben nog steeds van mening dat je daar het hele jaar door over moet praten, vooral als dit door de actualiteit nodig is, en dat je daarnaast op projectbasis ermee bezig moet zijn, zodat je ook over onderwerpen praat waarop je zelf misschien minder bedacht bent.
Op dit moment ben ik druk bezig met de lessen van Kennisnet over mediawijsheid. Het zijn vooral praatlessen, kinderen hebben erg de behoefte om hun ervaringen te delen merk ik. Wat doe je als iemand je uitnodigt op Hyves die je niet kent, wat doe je als iemand vervelend wordt bij zoiets simpels als Wordfeud (waarbij ik dezelfde ervaringen heb als de kinderen, niet iedereen is daar om een onschuldig spelletje te spelen), kun je alles geloven wat er op Internet staat en wat staat er eigenlijk over jou op het Internet? Vooral dat laatste was goed om met de kinderen uit te proberen. Is alles wel zo afgeschermd zoals je dacht? Wie heeft er tips over hoe je het kunt veranderen als er volgens jou te veel te zien is? (gelukkig ben ik daar zelf ook bedreven in). Ik merk dat basisschoolkinderen bewuster met hun gegevens omgaan dan een paar jaar geleden, eigenlijk iedereen heeft zijn Hyves pagina wel afgeschermd en kinderen weten wat ze moeten doen als ze op een vervelende manier benaderd worden. Er zijn ook minder incidenten die gelijk om aandacht vragen. Vraag blijft natuurlijk of ze ook daadwerkelijk doen wat ze moeten doen als er toch een incident is, maar daar heb je als juf toch minder zicht op dan de ouders. En ik zat laatst een rondje op Twitter te maken, een nog niet zo veel gebruikt medium onder basisschoolscholieren, maar des te meer door ex-leerlingen die nu op de middelbare school zitten. Alsof ze alle lessen over mediawijsheid vergeten zijn, om maar gehoord te worden. Daar ligt dus nog wel een stukje om op te pakken. Want Facebook en Hyves kunnen dan wel netjes afgeschermd zijn, maar dan komt er een nieuwe hype en hup, alles ligt weer op het wereldwijde net.
Op dit moment ben ik druk bezig met de lessen van Kennisnet over mediawijsheid. Het zijn vooral praatlessen, kinderen hebben erg de behoefte om hun ervaringen te delen merk ik. Wat doe je als iemand je uitnodigt op Hyves die je niet kent, wat doe je als iemand vervelend wordt bij zoiets simpels als Wordfeud (waarbij ik dezelfde ervaringen heb als de kinderen, niet iedereen is daar om een onschuldig spelletje te spelen), kun je alles geloven wat er op Internet staat en wat staat er eigenlijk over jou op het Internet? Vooral dat laatste was goed om met de kinderen uit te proberen. Is alles wel zo afgeschermd zoals je dacht? Wie heeft er tips over hoe je het kunt veranderen als er volgens jou te veel te zien is? (gelukkig ben ik daar zelf ook bedreven in). Ik merk dat basisschoolkinderen bewuster met hun gegevens omgaan dan een paar jaar geleden, eigenlijk iedereen heeft zijn Hyves pagina wel afgeschermd en kinderen weten wat ze moeten doen als ze op een vervelende manier benaderd worden. Er zijn ook minder incidenten die gelijk om aandacht vragen. Vraag blijft natuurlijk of ze ook daadwerkelijk doen wat ze moeten doen als er toch een incident is, maar daar heb je als juf toch minder zicht op dan de ouders. En ik zat laatst een rondje op Twitter te maken, een nog niet zo veel gebruikt medium onder basisschoolscholieren, maar des te meer door ex-leerlingen die nu op de middelbare school zitten. Alsof ze alle lessen over mediawijsheid vergeten zijn, om maar gehoord te worden. Daar ligt dus nog wel een stukje om op te pakken. Want Facebook en Hyves kunnen dan wel netjes afgeschermd zijn, maar dan komt er een nieuwe hype en hup, alles ligt weer op het wereldwijde net.
Ding 18 Toetsen
Ik heb de tool Flashcards uitgeprobeerd, de kaartjes werken anders dan ik in eerste instantie gehoopt had. Ik ga ze komende week inzetten om de definities van de woorden van de bordrij te oefenen. Op zich een makkelijk te gebruiken programma, waarbij je ook kinderen eventueel kunt vragen om ze voor je in te stellen (of gewoon de tip geven met dit programma thuis te oefenen).
Webquest gebruik ik zeer regelmatig tijdens mijn thema's. Kinderen die klaar zijn met hun weektaak, kunnen vaak kiezen voor een webquest als extra opdracht. Helaas ontbreekt de tijd om ze zelf te maken, dus eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik erg lift op de goede inzet van anderen. Ook met de kinderen uit onze plusklas gebruik ik vaak webquest en opdrachten, die ik voor ze heb ingepland via Acadin.
Als laatste de enquête via Google Docs. Hier ben ik nog niet helemaal uit, het is een programma waar je je wat meer in moet verdiepen en die minder intuïtief werkt. Hierdoor ben je best lang bezig met de enquête zo in te stellen hoe je wilt, of, zoals ik merkte bij mezelf, ga je vragen maar op een andere manier stellen, zodat je minder moeite hoeft te doen. Voor mijn kinderen vind ik dit op dit moment nog te lastig, ik denk dat ik er teveel input voor moet geven voordat kinderen zelf een enquête kunnen maken. En omdat ik hem zelf niet gebruiksvriendelijk vind, zie ik mezelf dit ding niet zo snel gebruiken.
Webquest gebruik ik zeer regelmatig tijdens mijn thema's. Kinderen die klaar zijn met hun weektaak, kunnen vaak kiezen voor een webquest als extra opdracht. Helaas ontbreekt de tijd om ze zelf te maken, dus eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik erg lift op de goede inzet van anderen. Ook met de kinderen uit onze plusklas gebruik ik vaak webquest en opdrachten, die ik voor ze heb ingepland via Acadin.
Als laatste de enquête via Google Docs. Hier ben ik nog niet helemaal uit, het is een programma waar je je wat meer in moet verdiepen en die minder intuïtief werkt. Hierdoor ben je best lang bezig met de enquête zo in te stellen hoe je wilt, of, zoals ik merkte bij mezelf, ga je vragen maar op een andere manier stellen, zodat je minder moeite hoeft te doen. Voor mijn kinderen vind ik dit op dit moment nog te lastig, ik denk dat ik er teveel input voor moet geven voordat kinderen zelf een enquête kunnen maken. En omdat ik hem zelf niet gebruiksvriendelijk vind, zie ik mezelf dit ding niet zo snel gebruiken.
Ding 17 Klas 2.0
Een multitouchtable... Ziet er geweldig uit zo'n ding, kinderen zijn nu enthousiast ermee aan het werk. Een nadeel die de juf ziet is dat de tafel niet registreert wie wat gedaan heeft. Op dit moment is het dus een leuk hebbeding, voor erbij. De kinderen zullen er echt wel van leren, maar wat precies, en waar je nog aandacht aan moet besteden, is de vraag. Dat vind ik nou juist het fijne van de computerprogramma's op de ouderwetse pc, daar kan ik gelijk zien, wat iedereen gedaan heeft, hoe iedereen het gedaan heeft en waar ik nog input op moet geven. Dan neemt zo'n programma de functie van nakijken over, een van mijn minst favoriete bezigheden. Maar goed, als die tafel zo'n nakijkfunctie ook krijgt, wil ik er ook wel 1 in mijn klas.
Wel vraag ik me af, hoelang kinderen zo enthousiast zijn over zo'n tafel. Natuurlijk zullen er steeds nieuwe programma's bijkomen, maar als het normaal wordt dat zo'n ding in de klas staat, is het op een gegeven moment niet specialer dan een gewoon rekenboek.
In het filmpje zag ik ook de Swinxs voorbij komen. Nienke en ik zijn die op dit moment aan het uitproberen in de klas. De Swinxs is een eigenlijk erg simpele spelcomputer, met 3 knoppen en waar 10 kinderen tegelijk mee bezig kunnen zijn (www.swinxs.com). De kinderen gebruiken hem vooral bij het buiten spelen als spelleider, dan ding komt met een idee voor een spel, als kinderen dat spel zien zitten drukken ze op de groene knop en de Swinxs geeft aan dat groen de tikker is. Na een paar minuten is roze aan de beurt. Ook handig voor verstoppertje (hij telt af en vals spelen bij buut kan niet meer) en estafette. Mijn kinderen zijn na 4 weken nog enthousiast, op dit moment zijn er vaak te weinig polsbandjes. De ouderwetse voetbal heeft plaatsgemaakt voor een groen computertje, waarbij kinderen samenspelen die voor de Swinxs nooit samenspeelden. De Swinxs verbindt.... Waarbij natuurlijk altijd de vraag blijft, hoe lang het duurt voordat het computertje in zijn tasje in de klas blijft staan...
Wel vraag ik me af, hoelang kinderen zo enthousiast zijn over zo'n tafel. Natuurlijk zullen er steeds nieuwe programma's bijkomen, maar als het normaal wordt dat zo'n ding in de klas staat, is het op een gegeven moment niet specialer dan een gewoon rekenboek.
In het filmpje zag ik ook de Swinxs voorbij komen. Nienke en ik zijn die op dit moment aan het uitproberen in de klas. De Swinxs is een eigenlijk erg simpele spelcomputer, met 3 knoppen en waar 10 kinderen tegelijk mee bezig kunnen zijn (www.swinxs.com). De kinderen gebruiken hem vooral bij het buiten spelen als spelleider, dan ding komt met een idee voor een spel, als kinderen dat spel zien zitten drukken ze op de groene knop en de Swinxs geeft aan dat groen de tikker is. Na een paar minuten is roze aan de beurt. Ook handig voor verstoppertje (hij telt af en vals spelen bij buut kan niet meer) en estafette. Mijn kinderen zijn na 4 weken nog enthousiast, op dit moment zijn er vaak te weinig polsbandjes. De ouderwetse voetbal heeft plaatsgemaakt voor een groen computertje, waarbij kinderen samenspelen die voor de Swinxs nooit samenspeelden. De Swinxs verbindt.... Waarbij natuurlijk altijd de vraag blijft, hoe lang het duurt voordat het computertje in zijn tasje in de klas blijft staan...
dinsdag 13 maart 2012
Ding 16 Digitaal werken
Al een week is mijn beamer stuk. En werk ik dus noodgedwongen op een whiteboardje van 1 bij 1 meter. Nu merk ik pas, hoe vaak ik mijn digibord gebruik om mijn lessen te ondersteunen. Bij al mijn lessen gebruik ik mijn digibord, met filmpjes, spelletjes en de tools van de bijvoorbeeld de rekenmethode. Ik heb vandaag een schrijfles gegeven die ik al twee keer eerder in de jaren hiervoor heb gegeven, maar zonder digibord was het erg moeilijk om duidelijk te maken wat nou eigenlijk de bedoeling was. Kinderen zijn de visuele ondersteuning zo gewend, dat ze eigenlijk niet meer zonder kunnen. En dat terwijl ik 3 jaar geleden nog niet eens een digibord had.
Wikiwijs gebruikte ik bij de thema's al langer, het leermiddelenplein was voor mij nieuw. Voordeel van deze websites boven websites als bijvoorbeeld Yurls of Pleinderpleinen/Kinderpleinen is dat de links naar andere websites nog goed werken. Hoe vaak ik niet na lang zoeken denk een goede website met bijvoorbeeld een tekst te hebben gevonden, om dan vervolgens met 440 Page not found geconfronteerd te worden... Vooral webquests gebruik ik geregeld, als inspiratie voor mijn thema's of als activiteit op de thema-werklijst.
De websites die bij de extra stonden, daar kon ik niet zoveel mee. Gaaf dat je prentenboeken kunt laten voorlezen, maar in groep 7 staan ze je daarmee natuurlijk uit te lachen. Mochten wij een nieuwe methode Engels aanschaffen, dan denk ik dat er goed gekeken moet worden naar de mogelijkheden die het digibord biedt. Al is het alleen al om uitspraakfouten als: End of the rit te voorkomen.
Wikiwijs gebruikte ik bij de thema's al langer, het leermiddelenplein was voor mij nieuw. Voordeel van deze websites boven websites als bijvoorbeeld Yurls of Pleinderpleinen/Kinderpleinen is dat de links naar andere websites nog goed werken. Hoe vaak ik niet na lang zoeken denk een goede website met bijvoorbeeld een tekst te hebben gevonden, om dan vervolgens met 440 Page not found geconfronteerd te worden... Vooral webquests gebruik ik geregeld, als inspiratie voor mijn thema's of als activiteit op de thema-werklijst.
De websites die bij de extra stonden, daar kon ik niet zoveel mee. Gaaf dat je prentenboeken kunt laten voorlezen, maar in groep 7 staan ze je daarmee natuurlijk uit te lachen. Mochten wij een nieuwe methode Engels aanschaffen, dan denk ik dat er goed gekeken moet worden naar de mogelijkheden die het digibord biedt. Al is het alleen al om uitspraakfouten als: End of the rit te voorkomen.
Ding 15 Video
Youtube is een site die ik zowel in mijn lespraktijk als in mijn privéleven veel gebruik. Nog niet zo lang geleden had nog niemand ervan gehoord, nu kan ik het in ieder geval niet meer uit mijn leven weg denken. In de klas gebruik ik het vaak als instructiefilm, bijvoorbeeld om het uitleggen van mindmappen te ondersteunen, te laten zien hoe grottekeningen in Lascaux eruit zien, en met mijn huidige thema techniek hoe het in verschillende fabrieken er aan toe gaat. Het is een ondersteuning bij mijn lessen geworden. Uploaden van filmpjes doe ik nog niet, vaak ontbreekt het aan tijd of middelen om dingen (goed) op te nemen.
Podcasts gebruik ik geregeld, vooral om de weekendmixen van radiostations op mijn telefoon te zetten. Screencasts kende ik echter nog niet en ik zie wel mogelijkheden om die in mijn praktijk te gebruiken, vooral bij kinderen die auditief ingesteld zijn voor het inspreken van instructies, zodat ze deze (nogmaals) kunnen beluisteren of als ondersteuning om zelfstandig een opdracht uit te voeren, zodat kinderen op een zelfgekozen moment kunnen beginnen en je niet alles 20x hoeft te herhalen. Als dan iemand naar de bekende weg vraagt, wordt mijn nieuwe antwoord: "Dan luister je de screencast maar na!".
Podcasts gebruik ik geregeld, vooral om de weekendmixen van radiostations op mijn telefoon te zetten. Screencasts kende ik echter nog niet en ik zie wel mogelijkheden om die in mijn praktijk te gebruiken, vooral bij kinderen die auditief ingesteld zijn voor het inspreken van instructies, zodat ze deze (nogmaals) kunnen beluisteren of als ondersteuning om zelfstandig een opdracht uit te voeren, zodat kinderen op een zelfgekozen moment kunnen beginnen en je niet alles 20x hoeft te herhalen. Als dan iemand naar de bekende weg vraagt, wordt mijn nieuwe antwoord: "Dan luister je de screencast maar na!".
zondag 12 februari 2012
Nieuwe media
Een stortvloed media- en gemeente-aandacht voor onze school deze week. Wel of geen nieuwe school, wel of geen asbest, het was te volgen bij RTV Noord-Holland, Noord-Hollands Dagblad, Hart van Nederland, AT5, het Jeugdjournaal, Twitter (#Octant, #SOSOctant, #Omweg).... Op dit moment met mijn hoofd dus even bij andere zaken, maar wel erg gebruik aan het maken van Web 2.0 (vooral de meerwaarde van Twitter ontdekt) en mijn infobesitas neemt groteske vormen aan...
http://www.hartvannederland.nl/nederland/noord-holland/2012/ouders-in-actie-tegen-asbest-school/
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13046183.ece/Ouders-Octant-willen-nieuwe-school-afdwingen
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13060393.ece/B-en-W%3A-snel-school-bouwen-in-het-park
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13086503.ece/Octant-moet-nog-even-geduld-hebben
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13763763.ece/Zware-kritiek-Ombudsman-op-huisvesting-Octant
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13943473.ece/Paniek-over-vermeende-vervuiling-onder-noodschool-Octant-in-Assendelft
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13957813.ece/Leerlingen-Octant-naar-huis-gestuurd
http://www.rtvnh.nl/nieuws/73979/Ouders+barricaderen+basisschool+Assendelft+om+asbest
http://www.hartvannederland.nl/nederland/noord-holland/2012/ouders-in-actie-tegen-asbest-school/
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13046183.ece/Ouders-Octant-willen-nieuwe-school-afdwingen
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13060393.ece/B-en-W%3A-snel-school-bouwen-in-het-park
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13086503.ece/Octant-moet-nog-even-geduld-hebben
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13763763.ece/Zware-kritiek-Ombudsman-op-huisvesting-Octant
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13943473.ece/Paniek-over-vermeende-vervuiling-onder-noodschool-Octant-in-Assendelft
http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article13957813.ece/Leerlingen-Octant-naar-huis-gestuurd
http://www.rtvnh.nl/nieuws/73979/Ouders+barricaderen+basisschool+Assendelft+om+asbest
vrijdag 3 februari 2012
Ding 14 Presentatie
Ik heb genoten van dit Ding! Heerlijk lekker klooien met nieuwe programma's, stuntelen en ontdekken. Ik was begonnen met de instructiefilmpjes, maar ik ben toch altijd meer van het zelf ontdekken.
Powerpoint wordt bij ons op school vaak gebruikt, zowel door mezelf als door de kinderen. Kinderen moeten wel hierin gestuurd worden altijd, eerst de presentatie op papier maken, daarna pas in Powerpoint. In mijn eerdere jaren is het wel eens voorgekomen, dat de Powerpoint er geweldig uitzag, kleurtjes in het thema, filmpjes, draaiende beelden, het kon niet op, maar dat kinderen over het onderwerp van de presentatie verder weinig te melden hadden. Maar hoe Powerpoint werkt, dat wisten ze dan wel, ja....
Zowel Capzles (voor geschiedenisthema's!) als Prezi zie ik me wel in de nabije toekomst aan de kinderen aanbieden. Mooie, nieuwe manieren om een presentatie te maken.
Ik ga nog even verder klooien!
dinsdag 31 januari 2012
Ding 13 Informatie bewerken
Niet echt nieuwe inzichten gekregen met dit 'ding'. Omdat wij met thema's werken, zoeken de kinderen vaak informatie op Google. Kinderen typen hun hele vraag in (wat voor soort stenen worden er gebruikt om een hunebed te maken) en maken flink wat fouten tijdens het typen (wat voor sort steenen worden er gebruikd om een hunbed te makken). Ook het meteen willen hebben van resultaat (kan het niet vinden, juf!) is erg herkenbaar. Vandaag hebben we toevallig gezocht op internet hoe hunebedden gemaakt worden. Daar zijn meerdere theorieën voor. Kinderen gaan voor het eerste wat ze tegen komen, nemen dat voor waarheid aan en iedereen die dan wat anders beweerd, heeft het gewoonweg fout. Wikipedia zien kinderen als betrouwbaar, maar ze snappen soms de helft van de woorden niet. Dit thema is mijn doel om kinderen in hun eigen woorden een verslag te schrijven en dan is het best lastig als je niet hele zinnen kunt knippen en plakken, met woorden waar je eigenlijk de betekenis niet van kent, maar ja, die wel zo geleerd staan...
Dus besteed ik elk thema tijd aan het goed zoeken op het internet, kernwoorden, betrouwbare sites, goede zoeksites voor kinderen enzovoorts. Het gaat elk thema een stukje beter, maar sommige kinderen blijven eigenwijs hele vragen vol met tikfouten opvoeren, of vinden zich te oud voor de speciale zoeksites voor kinderen die in eerdere dingen voorbij zijn gekomen.
Deze juf blijft het proberen..... en blijft 1 ding achter lopen....
Dus besteed ik elk thema tijd aan het goed zoeken op het internet, kernwoorden, betrouwbare sites, goede zoeksites voor kinderen enzovoorts. Het gaat elk thema een stukje beter, maar sommige kinderen blijven eigenwijs hele vragen vol met tikfouten opvoeren, of vinden zich te oud voor de speciale zoeksites voor kinderen die in eerdere dingen voorbij zijn gekomen.
Deze juf blijft het proberen..... en blijft 1 ding achter lopen....
dinsdag 24 januari 2012
Ding 12 Informatie zoeken
Mindmappen, een manier van samenvatten die ik erg vaak gebruik. Het helpt kinderen de structuur te zien, veel beter dan de oude manier, 'het woordweb'. Op dit moment zijn we met het thema de prehistorie bezig. Kinderen hadden twee weken info gekregen, en moesten nu in hun eigen woorden een verslag gaan schrijven. Ik gaf als tip: maak anders eerst een woordweb of mindmap, zodat je overzicht krijgt, waar je het over wilt hebben, welke alinea's je gaat maken. De kinderen die een mindmap gemaakt hadden, hebben veel betere teksten geschreven. Ze hadden overzicht. Leuk en handig om dit op de computer te kunnen doen, je kunt dan nog schuiven met woorden en begrippen. Ik heb alleen het kunnen clusteren van meerdere groepen aan elkaar niet kunnen vinden bij Bubbl.us. Het nadeel van Freemind is, is dat je dat moet installeren op je computer, iets wat bij Bubbl.us niet hoeft. Freemind is een stuk uitgebreider en is in het Nederlands, maar mijn voorkeur gaat uit naar Bubbl.us. Dit is voor kinderen veel intuïtiever dan Freemind, ook al is het in het Engels. Freemind, daar moet je als kind eerst een cursus voor gevolgd hebben, je bent zo met het werken van het programma bezig dat je amper toekomt aan het maken van je mindmap. Mindmeister heb ik niet geprobeerd, omdat dat een trail-versie is.
Van de kinderzoekmachines kende ik eigenlijk alleen Wikikids en Davindi. Met dit thema zal ik de andere zoekmachines op het lijstje bij de computer gaan zetten die kinderen mogen gebruiken tijdens het zoeken van informatie.
Van de kinderzoekmachines kende ik eigenlijk alleen Wikikids en Davindi. Met dit thema zal ik de andere zoekmachines op het lijstje bij de computer gaan zetten die kinderen mogen gebruiken tijdens het zoeken van informatie.
Ding 11 Samenwerken
Kijk, dit is weer zo'n ontdekking die de wereld een stukje makkelijker maakt. In bezit van twee woonadressen en afgescheiden van mijn parallel-groep 7 die is achtergebleven op de Omweg (met andere server) vind ik Google Documenten nu al handig! Ik heb namelijk heel veel last van mailtjes met lessen die ik ooit via de mail gekregen heb, en waar ik dan een half uur naar zoekende ben. Ook mailtjes van mezelf met lessen trouwens. Een les thuis maken en op een USB-stick zetten die je vergeet, lessen die je toch echt op de computer opgeslagen had, maar welke... Nu gewoon een map op het Internet waar we al onze lessen in kunnen 'mieteren' en waar ik overal toegang tot heb. Ook handig voor het schrijven van rapporten (nooit meer kijken naar data op zoek naar de laatste en juiste versie), het documenteren van andere thema's, het aanvullen van notulen, themavoorbereidingen.... Zal ik ophouden?
In de nabije toekomst zie ik ook mogelijkheden voor in de klas. Ik ben vorig jaar met de plusklas bezig geweest met Acadin. Hun uitgewerkte opdracht konden ze mailen. Ik raakte al na week 2 het overzicht kwijt (15 kinderen, met meerdere opdrachten). Met een map die je kunt delen, kan iedereen zijn opdracht in Google Documenten zetten en kan ik gelijk mijn opmerkingen kwijt. Kinderen kunnen samen en thuis aan hun verslagen werken, hoewel dat vooral in de hogere groepen gebeurd.
Tja, en op de Speel- en Ontdekwiki moest zo nodig een verhaal van Kluun staan. Anders had ik ding 12 vast ook al af gehad....
In de nabije toekomst zie ik ook mogelijkheden voor in de klas. Ik ben vorig jaar met de plusklas bezig geweest met Acadin. Hun uitgewerkte opdracht konden ze mailen. Ik raakte al na week 2 het overzicht kwijt (15 kinderen, met meerdere opdrachten). Met een map die je kunt delen, kan iedereen zijn opdracht in Google Documenten zetten en kan ik gelijk mijn opmerkingen kwijt. Kinderen kunnen samen en thuis aan hun verslagen werken, hoewel dat vooral in de hogere groepen gebeurd.
Tja, en op de Speel- en Ontdekwiki moest zo nodig een verhaal van Kluun staan. Anders had ik ding 12 vast ook al af gehad....
woensdag 18 januari 2012
Ding 10 Tussenevaluatie
En ineens, loop je 3 dingen achter. Dat komt voornamelijk door de drukke decembermaand, met daarin de kerstmusical die onder andere mijn groep moest voorbereiden en waar niet alles vlekkeloos verliep, een verhuizing van de ene naar de andere locatie van onze school en de 'gewone' kerststress.
Maar nu, nu ben ik er weer. En moet ik een balans op gaan maken van de afgelopen dingen. Dat wordt diep graven...
Niet alle dingen vond ik even nuttig of interessant, gelukkig kende ik ook al een heleboel. Over het algemeen geef ik me elke week met plezier een uur of 2, 3 over aan wat 23 dingen me te bieden heeft. Yurls vond ik echt een ontdekking, dat gebruik ik nu heel vaak, hoewel ik vooral nog bezig ben met wat anderen aan links verzameld hebben. Het ding over auteursrecht vond ik minder boeiend, zie ik meer als een noodzakelijk kwaad. Niet alles is echt bruikbaar in de klas, zoals de Wallie kaart, andere des te meer, zoals de invloed van de media op kinderen. RSS gebruik ik niet meer, ik weet dat je van alles in kan stellen, maar zodra ik een pingetje hoor of zie dat er nieuwe berichten zijn kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, en dat leidt op zijn zachts gezegd een beetje af.
Nu even flink doorbijten voor de andere dingen en dan hoop ik snel weer bij te zijn. Want de interesse en de motivatie zijn er zeker wel.
Maar nu, nu ben ik er weer. En moet ik een balans op gaan maken van de afgelopen dingen. Dat wordt diep graven...
Niet alle dingen vond ik even nuttig of interessant, gelukkig kende ik ook al een heleboel. Over het algemeen geef ik me elke week met plezier een uur of 2, 3 over aan wat 23 dingen me te bieden heeft. Yurls vond ik echt een ontdekking, dat gebruik ik nu heel vaak, hoewel ik vooral nog bezig ben met wat anderen aan links verzameld hebben. Het ding over auteursrecht vond ik minder boeiend, zie ik meer als een noodzakelijk kwaad. Niet alles is echt bruikbaar in de klas, zoals de Wallie kaart, andere des te meer, zoals de invloed van de media op kinderen. RSS gebruik ik niet meer, ik weet dat je van alles in kan stellen, maar zodra ik een pingetje hoor of zie dat er nieuwe berichten zijn kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, en dat leidt op zijn zachts gezegd een beetje af.
Nu even flink doorbijten voor de andere dingen en dan hoop ik snel weer bij te zijn. Want de interesse en de motivatie zijn er zeker wel.
Abonneren op:
Posts (Atom)